“Τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότεροι φούρνοι παράγουν ψωμί από
αλεύρι ζέας σε σχέση με το παρελθόν. Ας πούμε λοιπόν ορισμένες
πραγματικότητες για το αλεύρι ζέας.που παράγεται οχι μόνο ψωμί αλλα και
παξιμάδια,κουλούρια,ζυμαρικά κλπ.
Η Ζειά ή Ζέα προέρχεται από τη λέξη «Ζείδωρος» (αυτός που δωρίζει ζωή) και προέρχεται από το δημητριακό ζέα. Η πόλη της Αθήνας ονομαζόταν Ζείδωρος γιατί τα εδάφη της χάριζαν στους κατοίκους το ντόπιο δημητριακό. Ακόμα, η μαρίνα της Ζέας στον Πειραιά ονομάστηκε έτσι επειδή από εκεί γινόταν η διακίνηση της ζέας προς τα άλλα λιμάνια.
Η Ζειά ή Ζέα προέρχεται από τη λέξη «Ζείδωρος» (αυτός που δωρίζει ζωή) και προέρχεται από το δημητριακό ζέα. Η πόλη της Αθήνας ονομαζόταν Ζείδωρος γιατί τα εδάφη της χάριζαν στους κατοίκους το ντόπιο δημητριακό. Ακόμα, η μαρίνα της Ζέας στον Πειραιά ονομάστηκε έτσι επειδή από εκεί γινόταν η διακίνηση της ζέας προς τα άλλα λιμάνια.
Η Ζέα (Triticum dicoccum) είναι ένα από τα αρχαιότερα δημητριακά γνωστά στον άνθρωπο. Αναφέρεται και ως Ζειά και ορισμένες φορές μπλέκεται με το γερμανικό Dinkel ή την σίκαλη, ακόμα και με το καλαμπόκι, αφού ή λέξη ζέα (Zea mais) είναι η επιστημονική ονομασία του αραβοσίτου. Το δίκοκκο σιτάρι (Triticum dicoccum) ή ζέα δηλαδή παρέμενε για χιλιάδες χρόνια και το κυριότερο δημητριακό για τις χώρες της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής όπου ονομαζόταν aja ή Emmer και χρησιμοποιούνταν και ως ζωοτροφή. Αναφορά στην καλλιέργεια αυτού του δημητριακού στην Λακωνία κάνει ο Όμηρος «…ζειαί τ’ ηδ’ ευρυφανές κρι λευκόν» αλλά και στην Παλαιά Διαθήκη γίνεται αναφορά 32 «ο σίτος όμως και η ζέα δεν εκτυπήθησαν διότι ήταν όψιμα» [έξοδος 9: 32,32]. Ο Ηρόδοτος (5ος αιώνας π.χ.) ο γιατρός Γαληνός (2ος αιώνας π.χ.), ο Θεόφραστος (4ος αιώνας π.χ.) αλλά και ο Διοσκουρίδης (1ος αιώνας μ.χ.) αναφέρονταν στην κατανάλωση της ζέας από Έλληνες, Αιγύπτιους, Ρωμαίους και την χρήση της ως ζωοτροφή. Ακόμη αναφέρεται και ότι ο Μ. Αλέξανδρος έδινε στους στρατιώτες του ψωμί από αλεύρι ζέας.
Παρά την εκτεταμένη καλλιέργεια του στο παρελθόν η συστηματική του
καλλιέργειά άρχισε να περιορίζεται σταδιακά από τις αρχές του 1900 και
μετά διότι άρχισαν να καλλιεργούνται ποικιλίες σταριού με μεγαλύτερη
στρεμματική απόδοση, λιγότερο πότισμα, ευκολότερη συγκομιδή και άλεσή
του για την παραγωγή αλεύρου. Παρά τις ιστορικές αναφορές ότι το 1928
απαγορεύθηκε με Νόμο επί πρωθυπουργίας Ε. Βενιζέλου η καλλιέργεια ζέας,
πουθενά δεν τεκμηριώνεται κάτι τέτοιο. Όσο και αν αναζήτησα πουθενά δεν
βρήκα ΦΕΚ που να αναφέρεται σε αυτό. Το βέβαιο είναι ότι σταδιακά
εγκαταλείφτηκε έναντι άλλων συμφεροτέρων ποικιλιών σταριού. Το ότι
απαγορεύτηκε να αναφέρεται ακόμη και στα λεξικά της εποχής επίσης δεν
ισχύει.
Τα θρεπτικά συστατικά του αλευριού ζέας δεν διαφέρουν από τα άλλα είδη
αλεύρων σίτου εκτός του ότι περιέχουν μικρότερες ποσότητες γλουτένης,
μεγαλύτερες ποσότητες λυσίνης (βασικού αμινοξέος, συστατικού πρωτεϊνών)
και μεγαλύτερες ποσότητες του ιχνοστοιχείου μαγνήσιο. Τόσο το μαγνήσιο
όσο και το αμινοξύ λυσίνη μπορεί να ληφθούν άνετα από το νερό, το κρέας
και τα γαλακτοκομικά. Όσον αφορά την γλουτένη ναι μεν η ζέα περιέχει
μικρότερες ποσότητες γλουτένης αλλά πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι άνθρωποι
με αλλεργία στην γλουτένη επηρεάζονται ακόμα και με πολύ μικρές
ποσότητες γλουτένης. Η κοιλιοκάκη είναι αυτοάνοσο κληρονομικό νόσημα που
προέρχεται από την έλλειψη ενός ενζύμου σε ορισμένα άτομα και προκαλεί
πόνους στην κοιλιά, δυσπεψία, πονοκεφάλους, ζαλάδες, εμετούς, πεπτικές
διαταραχές, κλπ. Αλλά ούτε και η μειωμένη παρουσία γλουτένης δίνει
κάποια ιδιαίτερα θρεπτικά χαρακτηριστικά στο ψωμί. Γλουτένη περιέχουν το
σιτάρι, το κριθάρι, η σίκαλη και η βρόμη. Δεν υπάρχει φάρμακο, εμβόλιο
κλπ.για την κοιλιοκάκη παρά μόνον η συστηματική αποφυγή προϊόντων που
περιέχουν γλουτένη έστω και σε ελάχιστες ποσότητες.
Επίσης η ζέα περιέχει φυτικές ίνες όπως και άλλα είδη αλεύρων που
οπωσδήποτε διευκολύνουν την λειτουργία του παχέως εντέρου γενικά αλλά
επίσης φυτικές ίνες συνιστώνται και στους διαβητικούς.
Το αλεύρι ζέας περιέχει βιταμίνη Α, θειαμίνη και βιταμίνες της ομάδας
Β, [ριμποφλαβίνη, (Β2), νιασίνη(Β3), παντοθενικό οξύ(Β5), βιταμίνη
(Β6)], φολικό οξύ, βιταμίνη Ε, και βιταμίνης Κ. Αυτές τις βιταμίνες
μπορούμε επίσης να τις πάρουμε από το κρέας, τα γαλακτοκομικά, αυγά,
κλπ.
Τα ιχνοστοιχεία που υπάρχουν στην ζέα εκτός του μαγνησίου είναι ο
σίδηρος, ο φώσφορος, το κάλιο, το νάτριο, ο ψευδάργυρος και το μαγγάνιο
που επίσης παίρνουμε από μια απλή υγιεινή διατροφή, νερό, γαλακτοκομικά,
κρέας, αυγά, κλπ. Κάποιες θαυματουργές ιδιότητες που αναφέρονται όπως :
μείωση της χοληστερίνης, πρόληψη καρδιαγγειακών παθήσεων, πρόληψη
καρκίνου, διαβήτη, απώλεια βάρους, ομαλή εμμηνόπαυση, καλή λειτουργία
του πεπτικού συστήματος κλπ. δεν έχουν καμία επιστημονική τεκμηρίωση.
Επίσης αναφέρεται ότι η ζέα συμβάλλει στην καταπολέμηση χρόνιων
φλεγμονών καθώς και ότι συμβάλλει στην προστασία από μετάσταση διαφόρων
μορφών καρκίνου, χωρίς να υπάρχει καμία επιστημονική τεκμηρίωση.
Αναφέρεται επίσης ότι είναι ιδιαίτερα ευεργετικό για την λειτουργία του
εγκεφάλου, εντελώς αυθαίρετα και χωρίς έστω επιστημονικές ενδείξεις.
Τέλος αναφέρεται ότι δύο Γερμανοί γιατροί ήλθαν στην Ελλάδα το 1926 και
κατόπιν μελετών στην Βόρεια Ελλάδα διαπίστωσαν ότι οι ιδιαίτερες
πνευματικές ικανότητες των Βόρειο Ελλαδιτών οφείλονταν στην κατανάλωση
αλεύρου ζέας και κατόπιν αυτού εισηγήθηκαν στην Γερμανική Κυβέρνηση να
απαγορεύσει την κατανάλωση ψωμιού από ζέα που επεβλήθη δια νόμου από τον
Ε. Βενιζέλο .Τίποτα από αυτά δεν είναι αλήθεια.
Το δημητριακό ζέα έχει τις ίδιες θερμίδες με τις υπόλοιπες ποικιλίες
σιταριού, παρά τις όποιες διαφορές σε θρεπτικά συστατικά. Από το αλεύρι
ζέας βέβαια δεν παρασκευάζεται μόνο ψωμί, αλλά και κουλούρια, παξιμάδια,
μακαρόνια και όπου αλλού χρησιμοποιείται αλεύρι .Το σιτάρι ζέας που
εγκαταλείφθηκε από εμάς σταδιακά από την δεκαετία του ’20 επανέρχεται
σήμερα ως εισαγόμενο στάρι ζέας κυρίως από την Γερμανία. Τα πέντε
τελευταία χρόνια άρχισε ν’ ανθίζει η καλλιέργεια σπόρων ζέας στην
Πελοπόννησο, την Θεσσαλία, την Β. Ελλάδα και αλλού. Χρειάζεται βέβαια
πολύ νερό και προσοχή στο άλεσμα αλλά οι καλλιεργητές είναι μέχρι σήμερα
ικανοποιημένοι.
Το στάρι ζέας πέρα από όσα αναφέρθηκαν έχει πολύ καλή γεύση και είναι
εύπεπτο. Ο καταναλωτής αναζητά ποιοτικά προιόντα και το αλεύρι ζέας
παράγει ένα εξαιρετικά εύγευστο και εύπεμτο προϊόν, γι’ αυτό και
κερδίζει συνεχώς στην ελληνική αγορά. Με την αύξηση της κατανάλωσης του
αλεύρου ζέας και της καλλιέργειας της ζέας μειώνονται ήδη και οι τιμές
του.”
Νίκος Κατσαρός
Π. Πρόεδρος ΕΦΕΤ
Επιστημονικός Συνεργάτης ΣΑΑΠΠ
http://www.makeleio.gr/
http://alertgr.blogspot.gr/2014/10/blog-post_5826.html?utm_source=dlvr.it&utm_medium=facebook#.VFJrYMlrZbw
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ προσπαθείτε να μην βρίζετε στα σχόλια και να μην θίγετε ονομαστικά πρόσωπα,κάνουμε πάντα έναν έλεγχο, ώστε να μην π.χ κατηγορούνται άδικα πρόσωπα.
Δεν θέλουμε να μπούμε σε διαδικασία να σβήνουμε σχόλια, ούτε φυσικά και να τα καταργήσουμε, γιατί δεν γουστάρουμε...