Τετάρτη, 27 Μαΐου 2015
139 νέα είδη ζώων και φυτών ανακαλύφθηκαν στην ευρύτερη περιοχή του
Μεκόνγκ το 2014! 90 φυτά, 23 ερπετά, 16 αμφίβια, 9 ψάρια, και 1
θηλαστικό. Η ευρύτερη περιοχή του Μεκόνγκ (μια περιοχή που συνδέεται από
τον ποταμό Μεκόνγκ και περιλαμβάνει την Καμπότζη, το Λάος, τη Μιανμάρ,
την Ταϊλάνδη το Βιετνάμ και τη νότια επαρχία της Κίνας Γιουνάν) σφύζει
από ζωή. Συνολικά, πάνω από 430 είδη θηλαστικών, 800 ερπετά και αμφίβια,
1.200 πουλιά, 1.100 ψάρια και 20.000 είδη φυτών ζουν εκεί.Τα νέα είδη που ανακαλύψθηκαν το 2014 περιλαμβάνουν την Σφήκα «Παράφρων» (ονομάστηκε σύμφωνα με τα μυθικά τέρατα του Χάρι Πότερ) που ρουφά την ψυχή των κατσαρίδων πριν τις καταβροχθίσει (!), έναν αγκαθωτό βάτραχο που αλλάζει χρώμα στη διάρκεια της μέρας, μια νυχτερίδα με γιγάντιους κυνόδοντες και το δεύτερο μεγαλύτερο έντομο του κόσμου.
Αυτή η απίστευτη βιοποικιλότητα στηρίζει τη ζωή για τους ανθρώπους του Μεκόνγκ. Τα νερά του Μεκόνγκ προσφέρουν 2,6 εκατομμύρια τόνους ψαριών ετησίως - περίπου 25% των παγκόσμιων αλιευμάτων γλυκού νερού - και προσφέρει φυσικό λίπασμα για τα αγροκτήματα και τους ορυζώνες κατά μήκος της διαδρομής. Τα δάση και οι υγρότοποι παρέχουν τις πρώτες ύλες για τη βιομηχανία, καθαρίζουν τον καθαρισμό του αέρα και τα νερά και παρέχουν προστασία σε μικρές και μεγάλες πόλεις από φυσικές καταστροφές, όπως οι πλημμύρες και οι καταιγίδες. 80% από τα 300 εκατομμύρια ανθρώπων της περιοχής εξαρτώνται άμεσα από αυτά τα φυσικά συστήματα για την ασφάλεια των τροφίμων, τη ζωή και την παράδοσή τους. Το WWF συνεργάζεται με τις κυβερνήσεις, τις επιχειρήσεις και την κοινωνία των πολιτών με στόχο ένα βιώσιμο μέλλον.
Η σφήκα «Παράφρων»
© Michael Ohl / Museum fur Naturkunde
Η σφήκα Παράφρων με το τσίμπημά της εκλύει δηλητήριο στους νευρώνες στην κοιλιά της λείας της και μετατρέπει την κατσαρίδα σε ένα παθητικό ζόμπι. Το δηλητήριο μπλοκάρει τους υποδοχείς του νευροδιαβιβαστή οκτοπαμίνης, η οποία είναι απαραίτητη για τον έλεγχο της αυθόρμητης κίνησης. Έτσι, ενώ η κατσαρίδα είναι ακόμα ικανή για κίνηση, δεν είναι σε θέση να κατευθύνει η ίδια το σώμα της. Η σφήκα τότε σέρνει τη λεία της σε ένα ασφαλές μέρος όπου την καταβροχθίζει…
Το δεύτερο μεγαλύτερο έντομο στον κόσμο
© Jerome Constant
Αυτά τα υπερ-μεγέθη έντομα ζουν ανάμεσά μας: ένα από τα νέα γιγαντιαία είδη ανακαλύφθηκε στη μικρή πόλη του Βιετνάμ Tam Dao, λιγότερο από 1 χιλιόμετρο μακριά από τα χωριά και τους ορυζώνες. Για να εντοπίσουν αυτά τα «κολλητικά» έντομα, ο Constant και οι συνεργάτες του εξερευνούν περιοχές το βράδυ με προβολείς, δάδες και τα έμπειρα μάτια τους, ανακινώντας κλαδιά και ελπίζοντας να πιάσουν τα έντομα στον ύπνο.
Η πραγματικά σκληρή δουλειά αρχίζει μετά τη συλλογή. Ευτυχώς για τους ερευνητές, τα «κολλητικά» έντομα αυτά είναι εύκολο να αναπαραχθούν σε αιχμαλωσία και τα αυγά και οι νύμφες τους παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες για την αναγνώριση του είδους.
Ο αγκαθωτός βάτραχος που αλλάζει χρώμα
© Jodi Rowley / Μουσείο Αυστραλίας
Οι ενήλικοι βάτραχοι τη νύχτα είναι ροζ και κίτρινοι. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, το κίτρινο στις πλάτες τους παίρνει μια θαμπή καφετιά απόχρωση. Η αλλαγή δεν είναι ασυνήθιστη, αφού «πολλά είδη βατράχων αλλάζουν χρώμα ανάλογα με την ώρα της ημέρας, τη θερμοκρασία, ή ακόμη και τη διάθεσή τους». Όμως, δεν είναι ξεκάθαρο πώς και γιατί συμβαίνει αυτό. Όμως τα αγκάθια στην πλάτη του αγκαθωτού είναι εξαιρετικά ασυνήθιστα. Δεδομένου ότι μόνο τα αρσενικά έχουν αιχμές, ίσως διαδραματίζουν ένα ρόλο στην αναγνώριση ερωτικού συντρόφου.
Νυχτερίδα με δόντια βρυκόλακα
© Judith L. Eger
Κάποιες από τις νέες νυχτερίδες θα μπορούσαν να εξαφανιστούν πριν καλά-καλά ανακαλυφθούν από τους επιστήμονες. Οι βιότοποι της Νοτιοανατολικής Ασίας αλλάζουν δραματικά λόγω της ταχείας ανάπτυξης, αφήνοντας όλο και λιγότερα καταφύγια για τις νυχτερίδες. Οι σπηλιές και τα δάση του βιότοπού της στο Λάος απειλούνται από την κατασκευή μεγάλων έργων, όπως φράγματα και λατομεία. Η απώλεια των νυχτερίδων θα έχει σοβαρές οικολογικές συνέπειες: εντομοφάγα ζώα όπως η νυχτερίδα με τους μεγάλους κυνόδοντες διατηρούν τους πληθυσμούς εντόμων υπό έλεγχο, ενώ οι νυχτερίδες προστατεύουν τη ζωή στα δάση βοηθώντας στη διασπορά των σπόρων και την επικονίαση των λουλουδιών.
Τι επιφυλάσσει το μέλλον για τα μοναδικά ζώα;
Το μέλλον αυτών των ειδών - και των ανθρώπων που ζουν δίπλα - εξαρτάται από πολλούς παράγοντες - την προστασία από τους λαθροκυνηγούς, τη διατήρηση των βιοτόπων τους, την προστασία της ελεύθερης ροής των ποταμών της περιοχής του Μεκόνγκ, την έξυπνη ανάπτυξη των υποδομών και πολλά άλλα. Δεν υπάρχει μία και μοναδική λύση, αλλά το πιο σημαντικό είναι οι κυβερνήσεις, οι επιχειρήσεις και οι πολίτες να δεσμευτούν για την ανάπτυξη της πράσινης οικονομίας στην ευρύτερη περιοχή του Μεκόνγκ. Αυτό περιλαμβάνει την ανάπτυξη της οικονομίας με βιώσιμο τρόπο, δίνοντας προτεραιότητα στα ζωντανά φυσικά οικοσυστήματα σε όλα τα επίπεδα λήψης αποφάσεων, ώστε οι άνθρωποι και τα άγρια ζώα να μπορούν να απολαύσουν τα οφέλη τους για τις επόμενες γενιές.Οι κυβερνήσεις της ευρύτερης περιοχής του Μεκόνγκ (Καμπότζη, Λάος, Μιανμάρ, Ταϊλάνδη, Βιετνάμ και κινεζική επαρχία Γιουνάν) έχουν όλες υποσχεθεί να στηρίξουν «την ανάπτυξη μιας πράσινης και ισορροπημένης οικονομίας» που θα μειώσει τη φτώχια, την απώλεια της βιοποικιλότητας και τα αέρια του θερμοκηπίου.
Το WWF εργάζεται για να ενώσει τις κυβερνήσεις, τις επιχειρήσεις και τις κοινότητες για να κάνει αυτό το όραμα πραγματικότητα. Βοηθάμε στο σχεδιασμό σωστών υποδομών, στην αξιοποίηση ανανεώσιμης ενέργειας, στη διαχείριση της άγριας πανίδας και τη διαχείριση των υδάτων των ποταμών που δίνουν ζωή σε όλη την περιοχή. Στην πράξη, πράσινη οικονομία σημαίνει εξισορρόπηση των αναγκών των ανθρώπων και της φύσης. Καθώς η περιοχή του Mekong αναπτύσσεται, απαιτούνται δημιουργικές λύσεις για να βοηθήσουν τους ανθρώπους και τα άγρια ζώα να συνεχίσουν να ζουν μαζί.
http://www.wwf.gr/news/1398-2014
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ προσπαθείτε να μην βρίζετε στα σχόλια και να μην θίγετε ονομαστικά πρόσωπα,κάνουμε πάντα έναν έλεγχο, ώστε να μην π.χ κατηγορούνται άδικα πρόσωπα.
Δεν θέλουμε να μπούμε σε διαδικασία να σβήνουμε σχόλια, ούτε φυσικά και να τα καταργήσουμε, γιατί δεν γουστάρουμε...