Ο χυτριδιομύκητας Batrachochytrium dendrobatidis ήδη απειλεί με εξαφάνιση πολλά είδη αμφιβίων σε όλο τον κόσμο...
Ο άκρως μεταδοτικός μύκητας ανακαλύφθηκε μόλις το 1998, και έκτοτε έχει εξολοθρεύσει ή έχει σπρώξει στο χείλος της εξαφάνισης περισσότερα από 200 είδη βατράχων σε Βόρειο και Νότιο Αμερική, Ευρώπη και Αυστραλία.
Πιστεύεται ότι εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο από το νοτιοαφρικανικό βάτραχο Xenopus laevis, ο οποίος τις δεκαετίες του 1930 και 1940 χρησιμοποιούνταν ευρέως σε τεστ εγκυμοσύνης: το αμφίβιο ήταν γνωστό ότι περνά σε ωορρηξία όταν εκτίθεται στις ορμόνες που υπάρχουν στα ούρα των εγκύων γυναικών.
Ο μύκητας αναπτύσσεται στο ευαίσθητο δέρμα των αμφιβίων, διαταράσσοντας την ισορροπία ηλεκτρολυτών όπως το κάλιο και το νάτριο. Η έλλειψη μπορεί να διαταράξει την ηλεκτρική δραστηριότητα της καρδιάς και να προκαλέσει τελικά ανακοπή.
Επίσης προσβάλλει την αναπνευστική είσοδο και τον οισοφάγο προκαλώντας πολυοργανική ανεπάρκεια.
—No Pasaran στην Ισπανία
Μετά από έξι χρόνια ερευνών, ισπανοί βιολόγοι υποστηρίζουν ότι έσωσαν ένα ενδημικό είδος βατράχου από τον φονικό μύκητα.
Ειδικότερα, ερευνητές κατάφεραν να σώσουν τους βατράχους του είδους Alytes muletensis που είναι ενδημικοί στη Μαγιόρκα.
Σε πρώτη φάση η ερευνητική ομάδα από το Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Μαδρίτης συνέλεξε 2.000 γυρίνους και τους μετέφερε στο εργαστήριο όπου τα ζώα υποβλήθηκαν σε θεραπεία με μυκητοκτόνα. Αποξήραναν επίσης τις λιμνούλες τους για να απολυμανθούν στον ήλιο.
Μετά από μερικούς μήνες, οι γυρίνοι μεταφέρθηκαν πίσω στις λιμνούλες, σύντομα όμως μολύνθηκαν εκ νέου, πιθανώς από μολυσμένα ενήλικα που είχαν κρυφτεί την ώρα τις επιχείρησης και επέστρεψαν για να ζευγαρώσουν.
Τότε αποφασίστηκε να εφαρμοστεί μια πιο επιθετική τακτική. Οι γυρίνοι απομάκρυναν εκ νέου, αλλά αυτή τη φορά οι λίμνες τους απολυμάνθηκαν με το δραστικό γεωργικά βιοκτόνο Virkon S, προϊόν της εταιρείας Du Pond.
Επέστρεψαν και διαπιστώθηκε ότι ήταν υγιείς ως ενήλικες βάτραχοι, δύο χρόνια αργότερα.
Η επιθετική αυτή προσέγγιση θα μπορούσε να εφαρμοστεί και σε ορισμένες άλλες απομονωμένες και λίμνες, ωστόσο οι ερευνητές παραδέχονται ότι η εφαρμογή της σε μεγάλη κλίμακα είναι πρακτικά ανεφάρμοστη. Ακόμα και στη Μαγιόρκα, η συλλογή δειγμάτων νερού, των γυρίνων και η επιστροφή τους στο φυσικό ενδιαίτημα ήταν μια πολύ δύσκολη διαδικασία.
Στο μεταξύ, τα αμφίβια αντιμετωπίζουν και μια νέα απειλή, τον συγγενικό μύκητα Batrachochytrium salamandrivorans, ο οποίος εξοντώνει σαλαμάνδρες και έχει ήδη εντοπιστεί στην Ευρώπη.
Ο χυτριδιομύκητας έχει εντοπιστεί στη λίμνη Βιστωνίδα της δυτικής Θράκης και στο οικοσύστημα της Στροφιλιάς στη Δυτική Πελοπόννησο.
Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Biology Letters.
http://www.econews.gr/
Ο άκρως μεταδοτικός μύκητας ανακαλύφθηκε μόλις το 1998, και έκτοτε έχει εξολοθρεύσει ή έχει σπρώξει στο χείλος της εξαφάνισης περισσότερα από 200 είδη βατράχων σε Βόρειο και Νότιο Αμερική, Ευρώπη και Αυστραλία.
Πιστεύεται ότι εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο από το νοτιοαφρικανικό βάτραχο Xenopus laevis, ο οποίος τις δεκαετίες του 1930 και 1940 χρησιμοποιούνταν ευρέως σε τεστ εγκυμοσύνης: το αμφίβιο ήταν γνωστό ότι περνά σε ωορρηξία όταν εκτίθεται στις ορμόνες που υπάρχουν στα ούρα των εγκύων γυναικών.
Ο μύκητας αναπτύσσεται στο ευαίσθητο δέρμα των αμφιβίων, διαταράσσοντας την ισορροπία ηλεκτρολυτών όπως το κάλιο και το νάτριο. Η έλλειψη μπορεί να διαταράξει την ηλεκτρική δραστηριότητα της καρδιάς και να προκαλέσει τελικά ανακοπή.
Επίσης προσβάλλει την αναπνευστική είσοδο και τον οισοφάγο προκαλώντας πολυοργανική ανεπάρκεια.
—No Pasaran στην Ισπανία
Μετά από έξι χρόνια ερευνών, ισπανοί βιολόγοι υποστηρίζουν ότι έσωσαν ένα ενδημικό είδος βατράχου από τον φονικό μύκητα.
Ειδικότερα, ερευνητές κατάφεραν να σώσουν τους βατράχους του είδους Alytes muletensis που είναι ενδημικοί στη Μαγιόρκα.
Σε πρώτη φάση η ερευνητική ομάδα από το Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Μαδρίτης συνέλεξε 2.000 γυρίνους και τους μετέφερε στο εργαστήριο όπου τα ζώα υποβλήθηκαν σε θεραπεία με μυκητοκτόνα. Αποξήραναν επίσης τις λιμνούλες τους για να απολυμανθούν στον ήλιο.
Μετά από μερικούς μήνες, οι γυρίνοι μεταφέρθηκαν πίσω στις λιμνούλες, σύντομα όμως μολύνθηκαν εκ νέου, πιθανώς από μολυσμένα ενήλικα που είχαν κρυφτεί την ώρα τις επιχείρησης και επέστρεψαν για να ζευγαρώσουν.
Τότε αποφασίστηκε να εφαρμοστεί μια πιο επιθετική τακτική. Οι γυρίνοι απομάκρυναν εκ νέου, αλλά αυτή τη φορά οι λίμνες τους απολυμάνθηκαν με το δραστικό γεωργικά βιοκτόνο Virkon S, προϊόν της εταιρείας Du Pond.
Επέστρεψαν και διαπιστώθηκε ότι ήταν υγιείς ως ενήλικες βάτραχοι, δύο χρόνια αργότερα.
Η επιθετική αυτή προσέγγιση θα μπορούσε να εφαρμοστεί και σε ορισμένες άλλες απομονωμένες και λίμνες, ωστόσο οι ερευνητές παραδέχονται ότι η εφαρμογή της σε μεγάλη κλίμακα είναι πρακτικά ανεφάρμοστη. Ακόμα και στη Μαγιόρκα, η συλλογή δειγμάτων νερού, των γυρίνων και η επιστροφή τους στο φυσικό ενδιαίτημα ήταν μια πολύ δύσκολη διαδικασία.
Στο μεταξύ, τα αμφίβια αντιμετωπίζουν και μια νέα απειλή, τον συγγενικό μύκητα Batrachochytrium salamandrivorans, ο οποίος εξοντώνει σαλαμάνδρες και έχει ήδη εντοπιστεί στην Ευρώπη.
Ο χυτριδιομύκητας έχει εντοπιστεί στη λίμνη Βιστωνίδα της δυτικής Θράκης και στο οικοσύστημα της Στροφιλιάς στη Δυτική Πελοπόννησο.
Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Biology Letters.
http://www.econews.gr/
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ προσπαθείτε να μην βρίζετε στα σχόλια και να μην θίγετε ονομαστικά πρόσωπα,κάνουμε πάντα έναν έλεγχο, ώστε να μην π.χ κατηγορούνται άδικα πρόσωπα.
Δεν θέλουμε να μπούμε σε διαδικασία να σβήνουμε σχόλια, ούτε φυσικά και να τα καταργήσουμε, γιατί δεν γουστάρουμε...