Την
ενοχή του κατηγορούμενου Πακιστανού, Αχμέτ Βακάς, για την άγρια
κακοποίηση της Μυρτούς στη Χρυσή Ακτή της Πάρου, το καλοκαίρι του 2012,
πρότεινε ο εισαγγελέας της έδρας.
Ο ίδιος χαρακτήρισε «θρίλερ» το συμβάν. «Εξάντλησε…
την κτηνωδία του» είπε συγκεκριμένα και, όπως υποστήριξε: «Υπήρχε
παράλληλος δόλος. Ήθελε και να κλέψει το κινητό και να βιάσει… Η μάνα
ήταν συγκινητική και γλαφυρή στην περιγραφή της. Δεν τον θεωρώ ένοχο,
επειδή είναι Πακιστανός ή αλλοδαπός. Γιατί λίγους μήνες μετά, θυμόμαστε
την περίπτωση στην Ξάνθη, όπου Έλληνας βίασε και έκαψε ζωντανή την
κοπέλα έξω απο το σπίτι της. Είναι ένοχος για την κτηνωδία που προκάλεσε
και αυτο οφείλεται στον ίδιο τον άνθρωπο, την ψυχή του, το χαρακτήρα
του. Να ευχηθώ καλό κουράγιο στην οικογενεια της Μυρτούς».
Η σπαρακτική κατάθεση της μητέρας
Σπαρακτική ήταν η κατάθεση της μητέρας της Μυρτούς στο δικαστήριο της
Σύρου, όπου διεξάγεται η δίκη του Πακιστανού που με ασύλληπτα βίαιο
τρόπο κακοποίησε το κορίτσι στην Πάρο το καλοκαίρι του 2012.
Επειδή κάθε περιγραφή είναι περιττή μπροστά σε όσα ακούστηκαν, ακολουθούν τα λόγια της Μαίρης Κοτρώτσου:
«Πήγαμε στην Πάρο επειδή η μεγάλη μου κόρη είχε ψυχικά κουραστεί από
τις Πανελλαδικές εξετάσεις! Ήθελε να πάει με τις φίλες της διακοπές αλλά
εγώ φοβόμουν! Έτσι αποφασίσαμε να πάμε όλοι μαζί για να προσέχω τη
μεγάλη μου κόρη! Είχα και το αυτοκίνητο μαζί μου οπότε ο,τι και αν
χρειάζονταν και τα άλλα παιδιά, θα ήμουν δίπλα τους! Εκείνη την ήμερα
καθόμασταν στην παραλία, η Μυρτώ ως υστερικά συντηρητικό και μη
κοινωνικό άτομο δεν ήθελε να βγάλει τα ρούχα της και να κολυμπήσει! Μου
ζήτησε να πάει μια βόλτα! Οχι της είπα!
-Γιατί μαμά; είπε η Μυρτώ.
- Γιατί παιδί μου είναι ένας μαυριδερός και συνέχεια κοιτάζει προς τα εδώ και με φοβίζει. Και θα φύγουμε σε λίγο.
- Πού είναι τώρα, δεν τον βλέπω, είπε η Μυρτώ
- Έφυγε προς τα επάνω παιδί μου, της είπα
- Εντάξει, θα είμαι εδώ στα βράχια και θα ακούω μουσική. Μόλις μαζέψεις τα πράγματα φώναξε με ή τηλεφώνησε μου και θα έρθω…
Λίγο αργότερα όμως όταν η μητέρα της της τηλεφώνησε, διαπίστωσε ότι το κινητό της τηλέφωνο ήταν απενεργοποιημένο.
Αμέσως ξεκίνησα να την ψάχνω μαζί με τη μεγάλη μου κόρη. Φτάσαμε στα βράχια και μου λέει η κόρη μου:
- Μαμά, ειναι ένας περίεργος άνθρωπος εδώ κάτω.
- Μήπως ειναι η Μυρτω; ρώτησα
- Οχι δεν νομίζω, είπε το κορίτσι μη μπορώντας να αναγνωρίσει την ίδια της την αδερφή!
Όταν πλησίασα το σημείο είδα ένα αλλοιωμένο σώμα και πρόσωπο. Εβλεπα
παντού αίμα. Παρά πολυ αίμα. Το δεξί της μάτι ήταν κλειστό, πρησμένο και
μελανιασμένο. Το αριστερό της μάτι ήταν ανοιχτό και ασάλευτο. Πρησμένο
και αυτό και ματωμένο. Σκέφτηκα πως αν δεν πέθανε ακόμα, σε λίγα λεπτά
θα είναι σίγουρα νεκρή! Στο νοσοκομείο μου είπαν ότι το παιδί μου ειναι
κλινικά νεκρό. Όπως διαπιστώθηκε αργότερα στο νοσοκομείο, όλο της το
πρόσωπο ήταν σπασμένο. Τέσσερις μήνες μετά το συμβάν πήγα πάλι στο ίδιο
σημείο! Ήθελα να το δω. Ήθελα να δω το μέρος που κακοποιήθηκε το παιδί
μου. Παρόλο που έβρεξε και η θάλασσα ξεβράζε τα νερά της, τα βράχια
είχαν ακόμα το αίμα του παιδιού μου! Εννέα φιάλες αιμα της χορηγήσαν στο
νοσοκομείο.
Ηταν τόσο φορτισμένη και πονεμένη η κ. Κοτρώτσου, που ο εισαγγελέας
της έδρας έψαξε λόγια για να την παρηγορήσει και να μην χάσει τις
ελπίδες της: «Θα σας πω κάτι, κανένας γιατρός δεν ξέρει τα πάντα! Όλοι
οι ανθρώπινοι οργανισμοί αντιδρούν διαφορετικά. Αυτο να το θυμάστε
πάντα» της είπε.
Η απολογία και η «συγγνώμη» του Πακιστανού
Πριν από τη συγκλονιστική αυτή περιγραφή, που έκανε τους πάντες στο
δικαστήριο να ανατριχιάσουν, ο Πακιστανός είχε το θράσος να ζητήσει
συγγνώμη. Διαβάστε αναλυτικά όσα έγιναν σήμερα στο δικαστήριο
Διαβάστε τι είπε στην απολογία του:
- Ζητάω χίλιες φορές συγγνώμη από τη Μυρτώ, τη μαμά της και τον
πατέρα της. Δεν ήξερα τι έκανα. Ρωτήστε για μένα στο Πακιστάν, έχω
καθαρό ποινικό μητρώο.
- Σχετικά με την ηλικία μου, μάλλον εκανα λάθος την πρώτη φορά που με
ρώτησαν. Γεννήθηκα στις 27 Απριλίου του 1994. Ένα χρόνο πριν το συμβάν
ήρθα στην Ελλάδα. Δούλευα περιστασιακά ως βοηθός οικοδόμου, και μετά
πήγα στην Παρο και δούλευα στον κήπο του ξενοδοχείου. Καθάριζα και
μάζευα τα σκουπίδια. Τον πρώτο καιρό έπαιρνα 400 ευρώ το μήνα και
δούλευα σχεδόν όλες τις μέρες. Την επόμενη σεζόν πληρωνόμουν 450 ευρω το
μήνα.
Ο Πακιστανός δέχτηκε πληθώρα ερωτήσεων από τον πρόεδρο
Πρόεδρος: Πότε την είδες πρώτη φορά;
Πακιστανός: Περνούσα το δρόμο και καθόταν μια κοπέλα. Την είδα πρώτη
φορά. Στην αρχή σκέφτηκα να της κλεψω το κινητό και μετα σκέφτηκα να τη
βιάσω.
Πρόεδρος: Πώς της πήρες το κινητό;
Πακιστανός: Έκανε σκηνικό για να το κρατήσει. Γλιστρήσαμε στις πέτρες
και πέσαμε μαζί κάτω. Το κινητό έπεσε δίπλα μας. Πιάστηκαμε στα χέρια.
Εγώ λίγο την έσπρωξα. Μετά της έβγαλα τα ρούχα για να μην με
ακολουθήσει. Πήγα να φύγω και με τράβηξε με το πόδι της. Έπεσα, είδα την
πέτρα, την άρπαξα και την πέταξα γύρω μου, αφού γύρισα και την κοίταξα.
Η πέτρα έπεσε στο μάτι της.
Πρόεδρος: Την είχες χτυπήσει προηγουμένως;
Πακιστανός: Όχι
Πρόεδρος: Αντιστάθηκε στο βιασμό;
Πακιστανος: Δεν ήθελε, με το ζόρι τη βίασα.
Πρόεδρος: Της έκλεισες το στόμα; Της έπιασες τα χέρια;
Πακιστανος: Με το ένα χέρι την κρατούσα από το λαιμό και με το άλλο έκανα αυτό το πράγμα. Ζητώ συγγνώμη.
Πρόεδρος: Είχε τις αισθήσεις της;
Πακιστανός: Φώναξε δυο-τρεις φορές
Πρόεδρος: Γιατί σταμάτησε να φωνάζει;
Πακιστανος: Δεν ξέρω. Μετά τελείωσα και πήγα να φύγω, αλλα με έπιασε με το χέρι της.
http://www.trelokouneli.gr/eisaggeleas-exantlhse-thn-kthnodia-tou-to-teras-ths-parou/